-.. nie wiem, po pierwsze oddaj mi rolki.. - powiedziała idąc w jego stronę jeden krok -..a po drugie, nie ciesz się tak, że to nie ja robiłam.. jesteś okru..tny - pociemniało jej przed oczami, przez chwile nie wiedziała gdzie jest, wpadła na niego i przewróciła się na ziemię.

Słyszała czyiś głos. Ocknęła się, powoli otwierając oczy, zobaczyła twarz Taito gdy obraz w końcu nabrał ostrości. -...a..to ty.. -mruknęła cicho lekko zdezorientowana, uśmiechnęła się lekko gdy uświadomiła sobie co się dzieje -.. potrafisz zwalić dziewczynę z nóg - dodała żartem, co było dowodem na to że coraz lepiej się czuje. Powoli się podniosła do siadu, trzymając się za głowę. Uśmiechała się rozbawiona, udając, że nic się nie stało. Chodź nie była na tyle głupia by od razu wstać, tylko siedziała tak przez chwile.

-..nie, nie, wszystko w porządku. Taka chwila słabości - powiedziała, patrząc na niego z uśmiechem -..chyba trochę przegięłam, kolegi dzisiaj nie było.. i wzięłam za niego zmianę, może to było trochę za dużo.. - wyjaśniła i przyznała spokojnie -..no wiesz, "co cię nie zabije, to cię wzmocni" - dodała, pokazując kciuk do góry, nagle ją oświeciło -..zaraz.. miałeś przynieść rolki! - dodała po chwili zdezorientowania -..nie masz ich! no.. chyba, że za mocno uderzyłam się w głowę i ich nie widzę.. co prawda nie jestem zbyt spostrzegawcza.. no ale.. rolki raczej powinny rzucać się w oczy! - dodała, patrząc na niego, teraz siedziała na klęczkach przed nim z naburmuszoną miną.

- He? - spojrzała mu  w oczy zaskoczona jego zachowaniem, względem niej -..nic mi nie jest.. naprawdę.. - powiedziała cicho, rumieniąc się delikatnie na policzkach -..nie przyszedłeś tu tylko ze względu na moje rolki? - dodała zaskoczona, ze w ogóle się nią przejmuje. Ciągle klęczała na ziemi, patrząc na niego.

uśmiechnęła się chytrze kącikiem ust.
-..po prostu powiedź, że ich nie masz, nie zabije cie przecież - oznajmiła by wiedział, że jego metody odwracania uwagi nie do końca na nią działały. Spokojnie wstała, czując się już znacznie lepiej gdy trochę odpoczęła na ziemi.

Spojrzała na niego, unosząc lekko brew na jego komentarz o sobie samym
-..to dobrze.. - powiedziała spokojnie, otrzepując się -..więc gdzie są? - spytała z uśmieszkiem.

spojrzała na niego najpierw z politowaniem po czym sie uśmiechnęła
-.. To taka gra!? Nie oddasz mi ich dopóki sama ich nie znajdę!? - spytała podekscytowana i nagle ożywiona jak małe dziecko, patrząc na niego.

-.. nie wierzysz w moje siły.. - mruknęła marudnie -.. w takim razie mi je oddaj - oznajmiła i chwyciła go za nos - bo inaczej nie puszczę - dodała z chytrym uśmieszkiem.